فروش انواع چای درمانی داروی

((( سلامت امروز بهترازدرمان فردا ست )))

دفتر خدمات تجاری آریانا

دفتر خـدمـات تجــاری آریـــانــــــا  (ارائه کننده جدیدترین و بهترین محصولات غذای سالم)

فروش انواع چای داروی درمانی

1- چای سبز

2-چای هل

3- چای ترش

4-چای لیمو

5-چای دارچین

6-چای گل گاوزبان

ارسال محصولات به سراسر ایران به طور کلی و جزئی

دفتر خدمات تجاری آریانا در تمام استان های کشور نمایندگی فعال می پذیرد

تلفن دفتر مرکزی:01113543161

فاکس:[phone]

موبایل:[phone]

E-mail:[e-mail]

www.tea-aryana.blogsky.com

محصولات چای ما

1-چای کیسه ای گل گاوزبان

خواص درمانی گل گاوزبان

تصفیه کننده خون.آرام کننده اعصاب.ادرار آور.تقویت کننده .برطرف کننده سرما خوردگی.درمان برونشیت درمان بی اختیاری ادرار.درمان التهاب و ورم کلیه

---

2-چای کیسه ای لیموی

خواص درمانی چای لیمو

تقویت کننده حافظه.درخشان کننده چشمها محتوی مقادیر زیادی ویتامین ث.از بین برنده سموم بدن

---

3-چای کیسه ای ترش

خواص درمانی چای ترش

سبب کاهش فشار خون و باز شدن رگها می شود.از رشد سلولهای سرطانی جلوگیری می کند.

---

4-چای کیسه ای دارچین

خواص درمانی چای دارچین

باز شدن رگها و اثر مثبت در سیستم گردش خون معده را تمیز و قوی می کند.درمان کم خونی و از دیاد نیرونی جنسی .گرم کردن کلیه و درمان دردهای عضلانی.

---

5-چای کیسه ای هل

خواص درمانی چای کیسه ای هل

خوشبو کننده دهان.رفع بیمارهای چشم.اشتها آور وباعث هضم غذا می شود.

---

6-چای کیسه ای سبز

خواص درمانی چای سبز

سبب کاهش اضافه وزن و لاغر میشود.جذب کلسترول در بدن رامهار کرده و باعث تخریب تریگیلیسیریدها در بافت چربی می شود.باعث آرامش شده وخستگی عضلانی و روانی را برطرف می نماید.چای سبز از رشد تومورها در سرطانهای مری.معده و روده جلوگیری می کند

---

چای

انواع چای براساس نوع فرآوری خود قابل تمایز هستند. برگهای بوته گیاه چای، اگربه سرعت پس از چیده شدن، خشک نشوند، پلاسیده و اکسیداسیون می‌شوند.این فرآیند مشابه با تبدیل جو به مالت است، که درآن نشاسته به انواع شکر تبدیل می‌شود؛ برگهای آن به سرعت تیره می‌شوند، و سبزینه آن تخریب شده و مواد جوهرمازو درآن آزاد می‌شود. گام بعدی در فرآوری، متوقف ساختن روند اکسیداسیون درمرحله‌ای ازپیش تعیین شده و از طریق زدودن آب برگها با حرارت دادن آنها می‌باشد.

اصطلاح «تخمیر»(احتمالاًبه وسیله پرورش دهنده گان انگور، تاک) برای تشریح این فرآیند بکاربرده شده، و حتی درمواردی که هیچگونه تخمیر واقعی (یعنی این فرآیند با مخمر انجام نگرفته و اتانول هم تولید نشود) صورت نگرفته باشد، استعمال شده‌است.اما، بدون کنترل دقیق رطوبت و دما، قارچ‌ها بروی سطح چای رشد می‌کنند. قارچها سبب تخمیرواقعی در چای می‌شوند که سبب آلودگی چای با مواد سمی و سرطان زا گشته، که درنتیجه آن چای را باید دور ریخت.

ازلحاظ سنتی، چای براساس درجه و دوره تخمیرشدن (اکسیداسیون) برگها، به گروه‌های زیر طبقه بندی می‌شود: ؛ چای سفید: برگهای تازه (جوانه‌ها) که تحت عمل اکسیداسیون قرار نگرفته اند؛ شکوفه‌های چای را برای جلوگیری از تشکیل سبزینه (کلروفیل) ازنورخورشید می‌توان دورنگهداشت. چای سفید نسبت به دیگر انواع چای در مقادیر کمتری تولید می‌شود و می‌تواند از همان نوع چای که با روشهای دیگر تولید شده ازلحاظ قیمت نسبتاً گرانتر تمام شود. این نوع چای درکشورهای دیگر به غیراز چین، کمتر شناخته شده‌است، اگرچه این شناخت با عرضه چای سفید به شکل کیسه‌ای، و نیز چای سفید سرد و فوری، بیشتر شده‌است. ؛ چای سبز: فرآیند اکسیداسیون پس از گذشت زمان اندکی از طریق حرارت؛ یا با بخار، که یک روش سنتی ژاپنی است؛ یا به وسیله بو دادن آن در تابه‌های داغ، به عنوان یک روش سنتی چینی متوقف می‌شود. برگهای چای را می‌توان به شکل برگهای جداگانه یا تبدیل شده به حبه که برای تولید چای باروتی استفاده می‌شود، برای خشک کردن کنارگذاشت. فرآیند اخیر، زمان بر بوده و به عنوان نمونه تنها برای چای‌های سیاه pekoe با کیفیت بالا استفاده می‌شود. چای یک یا دو روز پس از چیدن، فرآوری می‌شود. ؛ چای اولانگ ((Oollong: عمل اکسیداسیون در حدفاصل بین استانداردهای زمانی مربوط به چای سبز و چای سیاه متوقف می‌شود. فرآیند اکسیداسیون دو تا سه روز به طول خواهد انجامید. ؛ چای سیاه|چای قرمز: می‌گذارند برگهای چای بطور کامل اکسیده شود. چای سیاه در بیشتر نقاط جنوب آسیا (هند، سریلانکا، بنگلادش، پاکستان و غیره)، و نیز درقرن اخیر دربسیاری ازکشورهای آفریقائی از جمله کنیا، بروندی، روآندا، مالاوی و زیمبابوه متداول بوده‌است. ترجمه لغت به لغت عبارت «چای قرمز» را درزبان چینی، می‌توان برای عاشقان چای بکار برد. چینی‌ها آن را «چای سرخ» می‌نامند زیرا رنگ مایع دم کرده آن سرخ است. غربیها هم آن را «چای سیاه» می‌گویند چون برگهای چایی که معمولاً دم می‌کنند به رنگ مشکی است. اما چای قرمز به Rooibos نیز اشاره می‌کند، که یک ماده دم کردنی گیاهی tisane رایج درآفریقای جنوبی محسوب می‌شود. فرآیند اکسیداسیون از حدود دو هفته تا یک ماه طول خواهد کشید. چای سیاه در طبقه بندی دیگر به عنوان چای«ناب» ((orthodox یا "CTC" (خرد، پخش و به هم پیچیده، روش تولیدی که درسال۱۹۳۲ابداع شده‌است) مطرح می‌شود. چای‌های سیاه غیر مخلوط نیز از طریق مکان، زمان و فصل (اول، دوم، یا پاییز) تولید خود شناخته می‌شوند. چای‌های ناب و CTC طبق کیفیت برگ پس از تولید و براساس سیستم Orange Pekoe نیز درجه بندی می‌شوند. ؛ پوئر((Pu-erh:(در فلات کانتون چین به عنوان پولی(polee) نیز خوانده می‌شود)، دو نوع از این چای وجود دارد، «خام» و «رسیده». نوع خام یا سبز آن را می‌توان بلافاصله مصرف نمود یا گذاشت تا رسیده تر شود. طی فرآیند رسیدن گیاه چای، چای متحمل عملیات تخمیر ثانویه و میکروبی (باکتریایی) می‌شود. پوئر رسیده از از برگ سبز چای ساخته می‌شود که بطور مصنوعی اکسیده می‌شود تا به طعم فرآیند رسیدن طبیعی خود نزدیک شود. این عمل تحت فرآیند مشابهی کنترل می‌شود تا آنها را با هم درآمیخته نماید که درآن هم رطوبت و هم دمای چای بطور دقیقی تحت نظارت قرار می‌گیرد. هردو نوع چای پوئر معمولاً به اشکال مختلفی متراکم می‌شوند ازجمله قالبی، قرص مانند، کاسه‌ای شکل یا قارچ مانند. درحالی که بیشتر انواع چای درهمان سال اول تولید خود، مصرف می‌شوند، اما چای پوئر را برای بهبود طعم آن می‌توان دِیرتر مصرف کرد و نوع خامش را بین ۳۰ تا۵۰ سال و نمونه رسیده اش را بین۱۰ تا ۱۵سال نگهداری نمود، اگرچه کارشناسان و طرفداران آن درمورد دوره زمانی بهینه توقف فرآیند رسیده شدن چای با هم اختلاف دارند. بیشتر اوقات، پوئر رابرای مدت ۵دقیقه درآب جوش خیس می‌کنند. علاوه براین، برخی از ساکنان تبت از پوئر را با کره گاو کوهاندار تبتی((Yak، شکر و نمک مِی جوشانند و چای کره گاوی که بسیار مقوی هم هست را تهِیه می‌کنند. چای‌هایی که همچون پوئر و لیوبائوLiu bao بر روی آنها اکسیداسیون ثانویه واقع می‌شود، در چین به عنوان چای سیاه شناخته می‌شوند. این را نباید با اصطلاح انگلیسی چای سیاه اشتباه گرفت که درچین به آن چای قرمز می‌گویند. ؛ چای زرد: یا تحت نام چای باکیفیت در دربار سلطنتی استفاده شود، و یا چای مخصوصی مشابه با چای سبز، این نوع چای مرحله کند تری از خشک را سپری می‌کند. ؛ کوکیچا (Kukicha): همچنین چای زمستان نیز نامیده می‌شود، کوکیچا از شاخه‌های کوچک و برگهای کهنه و هرس شده گیاه چای طی فصل زمستانه و با برشته سازی برشته سازی خشک، عمل می‌آید. این ماده به عنوان یک غذای سالم در ژاپن و نیز در رژیمهای افزایش طول عمر بطور رایجی مصرف می‌شود. ؛ ژنمایکا(Genmaicha): درزبان ژاپنی به معنای چای برنج قهوه‌ای رنگ است، آن چای سبزی است که با برنج خشک قهوه‌ای برشته شده (برخی اوقات برنج بوداده) ترکیب می‌شود، و در ژاپن بسیارمتدام بوده اما درچین هم مصرف می‌شود. ؛ چای گل (عطری): چای‌هایی که با گلها فرآوری یا دم می‌شوند؛و هرنوع گلی هم برای گونه خاصی ازچای همچون چای سبز یا سرخ، استفاده می‌شود. معروفترین چای عطری، چای یاسمن (هیوآنگ پین در فلات کانتون، هوآچا که نوعی درخت گل در ماندارین چین است) یا چای سبز یا اولانگ معطر (یا دم شده) با گلهای یاسمن است. گلهای رز، سدر، لیچی (Lychee)، گل Osmanthus، وگل داوودی نیز جزو گلهای رایج مورد استفاده در این نوع چای هستند.

خواص درمانی چای سبز

تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن مرتب چای سبز می تواند در پیشگیری و درمان بیماری های مختلف و ناعلاج بسیار موثر باشد.

حفاظت از قلب

دانشمندان ماده ای شیمیایی را در چای سبز شناسایی کردند که در حفاظت از قلب در برابر آسیب های مختلف موثر است.

کارشناسان "موسسه بهداشت کودکان انگلیس" در مطالعه روی ترکیبات چای سبز موفق به شناسایی ماده ای شیمیایی به نام "اپیگالوکاتچین سه گالیت" شدند که می تواند مرگ سلول ها را پس از حمله قلبی یا سکته کاهش دهد. این دانشمندان اعلام کردند: ماده شیمیایی موجود در چای سبز مانع از فعالیت پروتئینی به نام "استات یک" می شود که پس از رویدادهای استرس آمیز نظیر حمله قلبی یا سکته در درون سلول فعال می گردد.

"اپیگالوکاتچین سه گالیت" همچنین روند بهبود سلول های قلبی را سرعت می بخشد و موجب کاهش صدمه به آن می شود. از طرفی یکی از عوامل اصلی امراض و حمله های قلبی، وجود کلسترول بالا در خون انسان است.

چای سبز علاوه بر داشتن ویتامین های A و C (آنتی اکسیدان های قوی)، باعث کاهش کلسترول در خون نیز می گردد که این موضوع خطر احتمال حمله قلبی و امراضی از این قبیل را پایین می آورد.

کاهش تری گلیسیرید

کاتچین موجود در چای سبز، فعالیت آنزیم لیپاز را (آنزیم مسئول هضم چربی ها) در لوزالمعده مهار می کند، در نتیجه، شکستن چربی با سرعت بسیار کمی صورت می گیرد و چربی خون با سرعت کمی بالا می رود.

با توجه به این که افزایش تری گلیسیرید خون بعد از مصرف هر وعده غذایی یک عامل خطر در بروز بیماری قلبی است ، مصرف چای سبز در بین وعده های غذایی روشی مناسب جهت کاهش تری گلیسیرید خون است.

کاهش فشار خون

مصرف نیم تا 5/2 فنجان چای سبز در روز احتمال بروز پُرفشاری خون را تا 46 درصد کاهش می دهد.

جلوگیری از دیابت

چای سبز قادر است از عوارض ناشی از دیابت مانند آب مروارید و بیماری های کلیوی به طور معجزه آسایی جلوگیری کند. چای سبز با مهار کردن فعالیت آنزیم آمیلاز بزاق و روده که مسئول هضم نشاسته است، باعث می شود که نشاسته با سرعت آهسته تری بشکند و در نتیجه قند خون با سرعت کمی بالا برود.

جلوگیری از کم خونی

بر اساس مطالعات جدید محققان هندی، با توجه به این که عنصر مس به میزان زیاد در چای سبز وجود دارد و این عنصر برای مصرف آهن در بیوسنتز هموگلوبین بسیار ضروری است، چای سبز می تواند احتمال بروز کم خونی را در افراد پایین بیاورد.

در این بررسی ها مشخص شده است، نوشیدن5 تا 6 فنجان چای سبز در روز، 7 درصد از نیاز بدن به مس و 2/0 درصد نیاز آن به آهن را تامین می کند.

محققان معتقدند، در حالی که چای سبز یکی از منابع غذایی مهم منگنز و فلوئور محسوب می شود، ولی مقدار سایر عناصر معدنی موجود در آن در مقایسه با دیگر مواد غذایی به قدری ناچیز است که نیاز روزانه انسان به این عناصر را رفع نمی کند.

پیشگیری از بیماری های ایمنی خودکار بدن

پژوهش گران اعلام کردند مصرف چای سبز از ابتلا به بیماری های ایمنی خودکار بدن جلوگیری می کند. تحقیقات پژوهش گران دانشکده پزشکی ژورژیا حاکی از آن است که مصرف چای سبز علاوه بر مؤثر بودن در کاهش ابتلا به سرطان، باعث محافظت افراد در برابر بیماری های ایمنی خودکار بدن می شود. چای سبز از گسترش آنتی ژن هایی که می توانند موجب تحریک ایمنی بدن شوند جلوگیری می کند. نتایج تحقیقات حاکی از آن است وجود ماده ای موسوم به EGCG در چای سبز باعث متوقف شدن التهاب و تاثیرات آن بر روی پوست و سلول های مترشحه بزاق می شوند. در یک اختلال ایمنی خودکار، موسوم به سندرم شوگرن (Sjogren)، سلول های مترشحه بزاق، هدف قرار گرفته و باعث خشکی دهان می شوند و در اختلالی دیگر، پوست ارگان هدف واقع شده و فرد مبتلا به سل جلدی می گردد.

شایان ذکر است تحقیقات بیشتر بر روی حیوانات در حال انجام است و تاثیر مفید چای سبز در پیشگیری از آرتریت نیز مشخص شده است.

خواص درمانی چای هل

هل

هل گیاهی است که در مناطق حاره و گرم می روید . وطن آن هندوستان می باشد و حدود 80 درصد هل مصرفی دنیا از هندوستان تامین می شود.

نام علمی این گیاه Elettaria cardamomum است.

میوه ی هل، بیضی شکل و به رنگ های زرد، سبز یا سیاه است. دانه های معطر و مطبوعی به رنگ قهوه ای در میوه ی آن وجود دارد که به عنوان ادویه و برای خوشبو کردن نوشیدنی ها و غذاها به مصرف می رسد.

عطر خوش و اثر گرمابخش و اشتهاآور هل، این دانه را به یکی از بهترین طعم دهنده ها برای انواع نوشیدنی، دسر و شیرینی تبدیل می سازد. در هندوستان، خاورمیانه، اروپا و آمریکای لاتین، این ادویه روغنی برای تهیه انواع نان ، کیک و شیرینی ها و همچنین چای و قهوه به کار می رود.

در بسیاری از شیرینی ها و دسرهای سنتی ایرانی نیز از هل کوبیده یا آسیاب شده استفاده می شود.

 

 
خواص درمانی:

هل از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است.

جویدن دانه های هل پس از صرف غذا ضمن کمک به هضم و گوارش بهتر غذا، می تواند بوی نامطبوع دهان(مثل بوی سیر و پیاز) را نیز خنثی کند.

دانه های هل خواص گرمابخشی داشته و معده و روده ها را تقویت می کنند.

هل اشتها را تحریک می کند و عمل هضم غذا را بهبود می بخشد.

نوشیدن دم کرده ی داغ آن موجب تسکین کولیت، سوءهاضمه، باد نفخ، حالت تهوع و بی حالی شده و مانع ترشح زیاد اسید معده می شود.

یکی از خواص ویژه و بسیار ارزشمند هل، جلوگیری از تشکیل خلط در گلو است. از این رو می توان آن را به محصولات لبنی و پودینگ ها افزود تا اثر شیر را که موجب تشکیل خلط در گلو می شود خنثی کرده و به هضم آن نیز کمک کند.

دانه های هل خاصیت داروی اکسپکتورانت را دارد و سینوس ها و برونش ها، بینی و سینه را از خلط و ترشحات اضافی پاک می کنند.

هل چنان که ذکر شد خواص گرمابخش و انرژی زا دارد از این رو به بهبود روحیه و بازیابی انرژی و توان از دست رفته کمک می کند، اضطراب و نگرانی را کاهش می دهد و در رفع افسردگی موثر است.

هل همچنین کلیه ها را تقویت می کند و گفته می شود برای درمان شب ادراری کودکان مفید است.
هل
دیگر خواص هل عبارتند از:

- تقویت کنده قلب است.

- بادشکن بوده و گاز معده و روده را از بدن خارج می سازد.

- تقویت کننده بدن است.

- ادرار آور است.

- قاعدگی را باز می کند.

- زخم های دهان را برطرف می کند، بدین منظور دم کرده هل را در دهان قرقره کنید.

- خوشبو کننده دهان است.

- برای تسکین درد گوش ، گرد هل را در گوش بریزید.

- تب را پایین می آورد.

- معالج سرماخوردگی است.

- برای تسکین درد روماتیسم مفید است.

- ضد مسمومیت است.

- برای رفع بیماری های چشم مفید است.

 

 
تهیه دم کرده هل:

مقدار 30 گرم هل کوبیده را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید به مدت 10 دقیقه دم بکشد. سپس آن را صاف کرده و بنوشید. هل را همچنین می توان موقع دم کردن چای، به آن اضافه کرد.
تهیه یک دم کرده دارویی با هل:
دم کرده هل

برای تهیه یک دم کرده ی گیاهی معطر و آرام بخش و خوش طعم، 4 عدد دانه هل را همراه با 4 عدد دانه فلفل سیاه، 4عدد دانه میخک، یک قطعه دارچین نکوبیده و چند حلقه نازک زنجبیل تازه در 600 میلی لیتر آب بریزید. آن را به مدت نیم ساعت روی حرارت ملایم قرار دهید، اما مواظب باشید نجوشد.

دم کرده را صاف کنید و به صورت داغ همراه با کمی شیر یا عسل بنوشید.

نوشیدن این دم کرده دو بار در روز، درمانی فوق العاده برای سرفه و سرماخوردگی است.
مضرات مصرف زیاد هل:

مصرف زیاد هل برای روده ها مضر است. برای رفع این مشکل، آن را باید با کتیرا خورد.

 

خواص درمانی چای دارچین

برای تهیه دارچین، پوست این درختچه را جدا کرده و معمولا پودر می‌کنند و در غذا یا چای از آن استفاده می‌کنند.

دارچین رمز جوانی است و مصرف روزانه آن انسان را سالم نگه می‌دارد.

دارچین کلیه‌ها را گرم می‌کند، ضعف کمر و پاها را از بین می‌برد و کم خونی را درمان می‌کند.

این ادویه معطر بهترین دارو برای دردهای عضلانی است. دارچین اثر آرام کننده و شاد کننده دارد و از بسیاری از داروهای آرام بخش بهتر است. اثر مهم دیگر دارچین پایین آوردن تب است و حتی امروزه دارچین را به صورت قرص و کپسول درآورده‌اند که به‌عنوان تب بُر به کار می‌رود. دارچین رگ‌ها را باز می‌کند و باعث بهبود گردش خون می‌شود.

یکی از خواص دارچین این است که باعث افزایش کارایی هورمون انسولین در بدن می‌شود و در نتیجه بدن نیاز کمتری به این هورمون برای کنترل قند خون پیدا می‌کند. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت گزارش داده‌اند که مصرف یک قاشق چایخوری دارچین در روز تاثیر بسیار مثبتی بر قند خونشان داشته است.

همچنین برخی تحقیقات نشان دهنده تاثیر مثبت دارچین در کاهش فشار خون بوده است.

دارچین خاصیت عجیب دیگری دارد و آن تقویت سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری هاست و حتی می‌توان گفت که اثری مشابه پنی‌سیلین و آنتی بیوتیک دارد.

اگر حس کردید که ضعیف شده‌اید و ممکن است مریض شوید، چای دارچینی را فراموش نکنید و حتی اگر سرما خورده‌اید یا ضعف شدید دارید، چای دارچین بهترین داروست.

دارچین به علت داشتن اسانس و تانن، محرک و قابض است و به عنوان تقویت کننده عمل هضم غذا و جریان گردش خون به کار می‌رود و از آن برای رفع سوءهاضمه، به‌ویژه در مواردی که با نفخ همراه باشد، به عنوان بادشکن استفاده می‌شود.

همچنین به علت داشتن تانن در رفع اسهال، ضعف عمومی بدن و انعقاد خون مصرف می‌شود و به صورت دارو، مانند گرد و تنتور به کار می‌رود.

دارچین معده را تمیز و آرام و قوی می‌کند واز آن برای رفع سوءهاضمه، بویژه در مواردی که با نفخ همراه باشد، به عنوان بادشکن استفاده می‌شود. بنابراین اگر ناراحتی معده دارید حتما از دارچین استفاده کنید.

دارچین علاوه براین همه خواص، طعم بسیار خوبی نیز دارد. برای این‌که بیشتر از طعم و خاصیت درمانی دارچین بهره ببرید، می‌توانید موقع دم کردن چای، مقداری از پوست آن را در داخل قوری بریزید تا همراه با چای دم بکشد.

دارچین کوبیده نشده خیلی بهتر از دارچین آسیاب شده، عطر خود را حفظ می‌کند.

از دارچین برای معطر کردن غذاهای گوشتی هم استفاده می‌شود.

چای دارای مقادیر کمی سدیم و مقدار زیادی پتاسیم است و از آنجا که بیماران مبتلا به عارضه کلیوی بایستی از مصرف محدود پتاسیم برخوردار باشند، باید به این مساله توجه ویژه‌ای داشته باشند، همچنین ممکن است انواع چای باعث تحریک بروز آسم در افراد حساس شود.
جام جم آنلاین: 4 هزار سال پیش گیاه چای در چین کشت می‌شد و دم‌کرده آن برای رفع خستگی مصرف می شد، آشنایی ایرانیان با این گیاه و کشت آن نیز به زمان مظفرالدین شاه قاجار برمی‌گردد که چندین هزار نهال چای توسط کاشف‌السلطنه از کشور هند به ایران آورده شد و از آن تاریخ تا به امروز «چای» به عنوان پرمصرف‌ترین نوشیدنی (البته پس از آب)‌ در کشور شناخته شده است و معمولا در تمام مراسم از این نوشیدنی استفاده می‌شود.

مطالعات نشان می‌دهد سه نوع چای اصلی سیاه، الانگ و سبز شناخته شده‌اند که از میان آنها چای سیاه بیشترین نوع تجاری و چای سبز، پرخاصیت‌ترین است.

گفتنی است چای سبز و سیاه هر دو از گیاه واحدی به دست می‌آیند ولی برای تهیه چای سبز، برگ‌های آن بخار داده می‌شود و سپس گرد و خشک می‌گردند ولی در طرز ساخت چای سیاه، برگ‌ها، خشک و تخمیر شده و در برخی موارد مواد شیمیایی نیز به آن افزوده می‌شود (یعنی فرایند بیشتری روی آن صورت می‌گیرد)‌ و چای الانگ که به رنگ قرمز یا زرد است با تخمیر نسبی این گیاه به دست می‌‌آید.

خواص چای

چای سبز و سیاه هر دو دارای رنگدانه‌هایی است که اثر کاهش ابتلا به سرطان‌ مختلف در آنها دیده می‌شود و زمانی که چای با غلظت مناسب دم بکشد، تنها نیمی از کافئین یک فنجان قهوه را خواهد داشت.

چای معمولا موجب کاهش چربی‌های خون می‌شود و عملکرد کلیه را در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه بهبود می‌بخشد و اثرات ضدمیکروبی آن از ایجاد پلاک و پوسیدگی دندان جلوگیری به عمل می‌آورد و در کاهش خطر بیماری قلبی ارتباط مثبت و قوی دارد، ولی اعتقاد بر این است که قبل و بعد از دریافت فرآورده‌های آهن و در شیرخواران نباید از چای سبز استفاده کرد.

چای دارای مقادیر کمی سدیم و مقدار زیادی پتاسیم است و از آنجا که بیماران مبتلا به عارضه کلیوی بایستی از مصرف محدود پتاسیم برخوردار باشند، باید به این مساله  توجه ویژه‌ای داشته باشند، همچنین ممکن است انواع چای باعث تحریک بروز آسم در افراد حساس شود.

انواع چای و دمنوش

چای از گیاهانی است که می‌توان دم‌کرده آن را نوشید، گیاهان فراوان دیگری نیز هستند که می‌توانند در کنار چای مصرف شوند و حتی برخی از مراجع پزشکی برای آنها فوایدی را ذکر کرده‌اند که دستور دم کردن این گیاهان کم و بیش همانند دستور چای است و حتی برخی از آنها به صورت کیسه‌ای (Tea bag) در بازار عرضه می‌شوند، در ذیل به برخی از این چای‌ها اشاره می‌شود.

چای زنجبیل، چای زمستانی

زنجبیل از قدیم الایام مورد مصرف مردم ایران، هند و چین بوده است و امروزه به عنوان گیاهی دوست‌داشتنی مصرف می‌شود زنجبیل تازه، شربت و چای آن در بدن تولید گرما می‌کند و بدین وسیله مواد سمی و زائد بدن را به صورت عرق از بدن خارج می‌کند.

استفاده از چای زنجبیل هضم را آسان و اثرات سودمندی را در رفع تهوع خواهد داشت و همچنین به عنوان درمانی سنتی برای سرماخوردگی، گلودرد و آنفلوآنزا به کار می‌رود و بهتر است برای رفع تندی این چای از برگ نعناع آسیاب شده در این چای استفاده شود.

چای به‌لیمو، مقوی معده

به‌لیمو (وربن)‌ برگ معطری است که مانند چای دم می‌شود و اثر مقوی روی معده دارد و جهت دردهای عصبی و پایین آوردن درجه حرارت بدن در بیماری‌ها بسیار مفید است.

چای بهار نارنج

دم‌کرده بهار نارنج تازه یا خشک نوشیدنی معطری است که اطبای قدیم آن را برای قلب مفید می‌دانستند. این گیاه معطر به صورت دم‌کرده و به عنوان داروی ضدتشنج در بیماری‌های عصبی همانند هیستری،  ضعف اعصاب و  رفع سکسکه به کار می‌رود و خواب‌آور، اشتهاآور و رفع تپش قلب است به همین دلیل مصرف عرق و چای آن به افرادی که دچار بیماری‌های اعصاب  یا قلبی‌اند توصیه می‌شود.

چای نعناع را خانم‌ها بنوشند

چای نعناع یکی از پرطرفدارترین دمنوش‌هایی است که به دلیل طعم و مزه نشاط‌آورش مورد توجه است.

تحقیقات جدید پژوهشگران بیانگر این است که دم‌کرده این گیاه می‌تواند تاثیر بسزایی در کاهش رشد موهای زاید زنان داشته باشد و این در حالی است که این چای می‌‌تواند میل جنسی را در مردان کاهش دهد.

چای دارچین

شما می‌توانید با نوشیدن یک فنجان چای دارچین تب را به سرعت پایین آورده همچنین دارچین بهترین دارو برای دردهای عضلانی است و برای رفع درد به کار می‌رود اثر آن آرام‌کننده و نشاط‌بخش است و باعث گشوده شدن رگ‌ها می‌شود و در گردش خون اثری مثبت دارد و بدن را در مقابل امراض مصون نگه می‌دارد و می‌توان گفت اثر پنی‌سیلین و آنتی‌بیوتیک را داراست، پس پیشنهاد می‌شود اگر سرما خوردید یا ضعف شدید داشتید، مصرف یک فنجان چای دارچین را در روز فراموش نکنید پس اگر چای معمولی نیز می‌نوشید آن را با یک قطعه پوست دارچین به هم زنید تا طعم چایتان را بهتر کند.

خواص درمانی چای ترش

چای ترش از گیاه (هیبیسکوس) یا رز چینی تهیه می شود که از گلبرگ و دانه های آن می توان به عنوان نوشیدنی استفاده کرد. چای هیبیسکوس دارای رنگ قرمز پر رنگ و طعم ترش است.

در میان گیاهانی که نام چای را به خود گرفته اند، چای قرمز یا چای ترش که به آن چای مکه هم می گویند، به علت رنگ، طعم و خاصیت ویژه ای که دارد، جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده است.

در عهد باستان از چای سرخ بعنوان شاداب کننده و رفع کننده عوارض بیماریهای قلبی استفاده می کردند.

مصرف این محصول در تعدادی از فرهنگها مانند چین، مکزیک و حتی اروپا وجود دارد. در سودان و مصر بعنوان یک نوشیدنی تشریفاتی در جشنهای رسمی از آن استفاده می کنند.

نوشیدنی این گیاه را می توان به صورت سرد و گرم به همراه مقداری قند مصرف کرد.

خواص چای ترش

نوشیدنی این گیاه کاهش دهنده فشار خون، خنک کننده بدن، رقیق و تصفیه کننده خون، کنترل کننده کلسترول خون، اختلالات کبدی و صفرایی و همچنین آرام بخشی مناسب می باشد.

خواص درمانی چای لیمو

خواص درمانی لیمو ترش

آب لیمو ترش و اسانس آن برای بدن، ذهن و روح بسیار مفید است. اسانس لیمو به واسطه انرژی زا بودن آن مشهور است. در کشور ژاپن به واسطه اثرات شاداب کننده و فرح بخش این اسانس، آن را به هنگام کارکردن کارمندان در فضا منتشر میکنند.

آب لیمو ترش و اسانس آن برای بدن، ذهن و روح بسیار مفید است. اسانس لیمو به واسطه انرژی زا بودن آن مشهور است. در کشور ژاپن به واسطه اثرات شاداب کننده و فرح بخش این اسانس، آن را به هنگام کارکردن کارمندان در فضا منتشر میکنند. همچنین میتوان از چند قطره از اسانس لیمو به عنوان بخور استفاده کرد، یا مقداری ازآن را در وان حمام ریخت. این کار باعث سرحال شدن کلیه اعضا بدن میشود. البته نباید هرگر اسانس لیمو را بدون رقیق کردن برروی پوست بکار برد زیرا باعث بروز مشکلات پوستی میشود.

درخشان کننده چشمها : سعی کنید در نوشیدنی هایتان از آب لیمو استفاده کنید. فرضا" هر روز صبح یک عدد لیمو را با مقداری آب گرم میل کنید. نوشیدن این مایع به جای نوشیدن چای باعث میشود شما بدن سالمتری داشته باشید. همچنین در اثر نوشیدن مایعات حاوی آب لیمو، چشمهای شما درخشانتر شده و پوستی سرحال تر از قبل خواهید داشت. در صورت تمایل برای بهتر کردن طعم آن میتوانید از شکر یا عسل استفاده کنید.

تسکین دهنده گلودرد : لیمو دارای اثرات ضد عفونی کننده و قابض است و بدین جهت میتوان از آن برای درمان گلودرد استفاده نمود. با توجه به مقدار بسیار زیاد ویتامین "ث" موجود در لیمو، مصرف آن باعث افزایش مقاومت سیستم ایمنی بدن میشود. برای فرد مبتلا به آنفلونزا و سرماخوردگی مصرف مخلوطی از آب لیمو تازه با عسل در یک لیوان آب گرم بسیار مفید است.

نیرو بخش و تب بر : مصرف آب لیمو باعث کاهش تب در افراد بیمار میشود. به عنوان مثال اگر چند قطره از اسانس لیمو یا مقداری آب لیمورا به آب سرد اضافه کنید، سپس با استفاده از یک دستمال آن را روی پیشانی تب دار قرار دهید، این کار باعث کاهش تب وتقویت نیروی بدن خواهد شد. ذکر این نکته ضروری است که قبل از قرار گرفتن در مقابل نور آفتاب باید از قرار دادن اسانس لیمو به صورت مستقیم برروی پوست خودداری شودزیرا ممکن است باعث بروز حساسیتهای پوستی گردد.

تسکین دهنده درد : لیمو باعث تسکین سردردهای معمولی و سردردهای میگرنی میشود. برای این منظور میتوان 5 قطره اسانس لیمو را در25 میلی لیتر از یک روغن حامل مناسب (مانند روغن بادام) مخلوط کرد و آنرا با استفاده از یک دستمال کتانی برروی ناحیه مبتلا به درد ماساژ داد.

پاک کننده پوست : اگر پوست شما چرب است میتوانید آنرا با لیمو که یک ماده قابض است تمیز کنید. به این ترتیب که یک قاشق چای خوری آب لیمو را در دو فنجان آب مقطر بریزید و با یک پنبه تمیز صورت خود را با آن پاک کنید. این کار باعث کاهش چربی پوست میشود و از پدید آمدن جوشهای صورت جلوگیری میکند. در صورت استفاده از این لوسیون برای جلوگیری از رشد باکتریها بهتر است هرروز یک محلول تازه درست کنید. مصرف این محلول باعث خشک شدن پوست میشود و برای پوستهای چرب بسیار مفید است. اما در صورت داشتن پوست خشک از مصرف آن خودداری کنید.

ضد شوره و بر طرف کننده خارش پوست سر : آب لیمو برای پوست سر بسیار مفید است و شوره سر را کاهش میدهد. عصاره حاصل از آبگیری یک لیموی تازه را حدود 10 دقیقه برروی پوست سر مالش دهیدو سپس آن را با آب به طور کامل بشوئید. همچنین آب لیمو میتواند به عنوان یک تقویت کننده مو وضد خارش، به صورت ماساژ برروی پوست سر استفاده شود.

ضد سرماخوردگی : آب لیمو یک ضد ویروس عالی میباشد و همچنین مصرف آن برای سرماخوردگی شدید بسیار مفید است. بدین منظور یک عدد لیمو را با مقداری نمک میل کنید. در صورت تمایل میتوان عصاره گرفته شده را در آب رقیق کرد و سپس مصرف نمود.

یک حالت دهنده خوب برای موها : بعلاوه شستشوی موی چرب با استفاده از آب لیمو باعث کاهش چربی آن میشود. به این صورت که عصاره حاصل از ابگیری دو عددلیمو در یک لیتر آب مورد استفاده قرار دهید و موهایتان را با این محلول بشویید. این روش باعث درخشان و شاداب شدن انواع موها میشود. همچنین مصرف آن باعث میشود موهای طلایی رنگ روشنتر شوند.

نرم کننده مناسب برای پوست آرنج : برای نرم کردن پوست زبر ناحیه آرنج، آرنجتان را حدود 10 دقیقه برروی یک برش لیمو ترش فشار دهید.

تقویت کننده حافظه : لیمو تقویت کننده حافظه است. چند قطره از اسانس لیمو را روی یک دستمال ریخته و از طریق بینی استنشاق کنید. همچنین میتوان این کار را در مواقعی انجام داد که میخواهید چیزی رابه یاد بیاورید. مغز شما با استنشاق اسانس لیمو نیروی تازه ای بدست خواهد آورد.

آرامش دهنده روح : لیمو همواره به عنوان یک ماده تسکین دهنده روح مطرح بودهاست. استشمام رایحه معطر لیمو در طی تمرینات تمرکز و تعمق روح (مدیتیشن) بسیار مفید است. برای انجام این کار کافی است که سه قطره از اسانس لیمو را به یک کاسه حاوی آب گرم افزود و آنرا در هوای اتاق قرار دهید. به این ترتیب در طول استشمام رایحه معطر لیمو به یک آرامش مطلوب فکری و روحی دست خواهید یافت

خواص درمانی گل گاوزبان

گل گاو زبان (گاو زبان)
نحوه استفاده : به صورت دم کرده مصرف میشود و برخی مقداری فندق هم با آن مصرف میکنند.
خواص : گاوزبان Borage
نام علمی Borage officinalis
گیاه شناسی
گاو زبان گیاهی است علفی و یکساله که ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتیمتر می رسد ساقه آن شیار دار و خاردار می باشد . برگهای این گیاه ساده و پوشیده از تارهای خشن است . گلهای آن برنگ آبی ، سفید و بنفش می باشد .
گاو زبان احتمالا از شمال آفریقا بنواحی دیگر راه یافته و امروزه در منطقه مدیترانه ، نواحی شمال آفریقا و قسمت هایی از خاورمیانه می روید . گل ، برگ و سرشاخه های گلدار آن بمصرف دارویی می رسد .
خواص داروئی:
گاو زبان از نظر طب قدیم ایران سرد است
1)گل گاو زبان و برگ های تصفیه کننده خون است
2)آرام کننده اعصاب است
3)عرق آور است
4)ادرار آور است
5)کلیه ها را تقویت می کند
6)سرماخوردگی را برطرف می کند
7)برای از بین بردن سرفه از دم کرده گل گاو زبان استفاده کنید
8)در درمان برونشیت موثر است
9)بی اختیاری دفع ادرار را درمان می کند
10)التهاب و ورم کلیه را درمان می کند
11) در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است
12)ضماد برگ های گاو زبان برای رفع ورم موثر است
13)برگهای گاوز بان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید
14)برگهای تازه گل گاو زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C می باشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد می ریزند .
منبع : کتب طب سنتی